vrijdag 30 oktober 2009

Amélie in Accra

Biertjes kun je niet krijgen bij de supermarkt. Die koop je bij de kapper hier om de hoek. Vandaag kwam er een collecte langs alle UNICEF collega's; voor de begrafenis van de vader van een collega. We zijn ook allemaal uitgenodigd. Het schijnt een groot feest te worden. Geen grapje; begrafenissen zijn hier het grootste feest van je leven schijnt. En zo nog honderden dingen om je over te verwonderen de hele dag. Soms voel ik me net Amélie in Accra in plaats van in Parijs.

We logeren in het huis van een Deens meisje dat zelf op vakantie is. We hebben een tuin waarin de klamboe hangt. Er lopen tuinmannen, bewakers en een schoonmaakster alias kok in en rond het huis. De tuin staat vol tropische bloemen, er groeien bananen en palmbomen. Vrij paradijselijk dus.

Minpunt: Taco vertrekt zondag. Minpunt 2: het is niet ons huis dus ik moet straks alle koffers, tassen, en spullen weer in een taxi laden naar een volgend adres. Pluspunt: dat duurt gelukkig nog even. Pluspunt 2: We vinden elkaar nog steeds heel lief en gaan snel een nieuwe ticket boeken. Pluspunt 3: ik verlies veel kilo's maar kan inmiddels wel weer wat binnenhouden. Pluspunt 4: het deense meisje heeft alle seizoenen sex and the city, dus ik kom volgende week wel door.