Vijf miljoen mensen hebben gisteren al bij het koffiezetapparaat op hun werk de laatste zondagavond roddels doorgenomen, maar er moet me toch nog iets van het hart. Boer Zoekt Vrouw begint me een beetje te irriteren. Ik kom er maar eerlijk voor uit en al ben ik nog steeds wel fan, mijn emmertje dreigt vol te raken.Die ‘nonchalant’ neergelegde eierschilletjes in de aankondiging. De komkommer op de kaas. De houthakkersbloesjes van Yvon en de andere boerse outfitjes met veel pompoenen op haar muts, veel noorse trui-patroontjes en de blije kaplaarsjes van alle deelneemsters. Het wordt me allemaal te veel. Ik mis de vertederende moeders die met een traantje in hun ogen maar een stuurs gezicht mompelen dat ze echt het huis zullen gaan verlaten mocht de zoon (van achter in de 40) een vrouw vinden. Ik mis de leuke vrouwen nu Berber er uit is. Maar het meest mis ik de leuke boeren.
Gijs is natuurlijk een leuke vent, maar zijn soort kan je ook gewoon in de kroeg in elke middelgrote stad in Nederland vinden. Frank bleek een fanatieke antibiotica-spuiter en vegetarier-hater met te roze wangetjes en Richard een valsspeler. Wat me overigens nog wel opvalt is dat Richard’s vrouwen zo veel slimmer zijn dan hij. Hoe is het toch mogelijk dat je zo desperate wordt dat je een brief gaat schrijven aan zo’n overduidelijke domoor? Het zelfde geldt voor de mooie, slimme Poolse. Serieus, die moet toch wel een leukere man kunnen vinden dan die mallotige Marcel die lijkt op die gekke huisgenoot van Hugh Grant in Nottinghill in zijn onderbroek? De goede man zegt dan wel een voorkeur voor weduwen te hebben, maar dat lijkt me nou niet echt getuigen van een bonuspunt.
Maar ik ben blij dat mutsje Sonja er uit is. Even oud als ik, maar al oud geboren dat meisje. Laat ze in godesnaam een baan zoeken. En kan iemand Annemarie een stijltang geven voor die pony? En wellicht wat argumentatie waarom die lieve Johannes weg moest?
Maar goed, ondanks dat mijn emmertje dus dreigt over te lopen met ergernis zal ik toch blijven kijken, want wie weet. Het kan allemaal nog verkeren. Ik hoop stiekem op het volgende boerenwijsheid-einde van Boer Zoekt Vrouw:
Pakken alle kippen snel de biezen
Heeft de arme haan niets meer te kiezen
En misschien kunnen al die broedse vrouwen dan samen een boerderijtje kopen en hun eigen commune starten ofzo. Gezellig. Zijn ze gelijk van die vieze geiten- of koeienstallen af en kunnen ze veulentjes nemen.
