‘Je mist hier helemaal niks’, bezweert men me dagelijks. Het regent, het sneeuwt te veel, we krijgen een gluiperige regering, Aaf gaat weg bij NRC Next, er is geen leuke baan, geen leuke man en geen zonnestraal te vinden in Nederland zo klaagt men in koor.
Dat van die leuke man is sowieso niet waar, dat kan ik bewijzen, maar verder mis ik ook een heleboel. Feestjes met vuurkorven, huwlijken, groeiende kinderen, akelige break-ups die liefst door de week met veel wijn moeten worden besproken. Ik lig er helemaal uit. Daar helpt geen skype of lieve moeder aan. En dat al na 4 maanden, 4 en een half eigenlijk. Er van uitgaand dat ik hier 2 jaar blijf, moet ik straks met iedereen minstens een paar dagen en nachten bijkletsen inclusief logeren. Ik kan maar beter geen baan hebben dus tegen die tijd. En wie weet koop ik ook wel een vuurkorf, voor als het hard sneeuwt en regent en ik zin heb om Aaf in de Volkskrant te lezen op het balkon.
