Lekker lapje leer zonder haren

Er gaat niets boven een Ghanese plensbui. Het kan een mooie dag lijken, warm, tikje benauwd maar met lekkere zonneschijn. Maar dan ineens, in 5 minuten valt er een donkergrijze deken over de lucht. Midden op de dag lijkt het een spontane zonsverduistering te worden. De wind trekt aan, de bananenbladeren bewegen woest in de wind en dan begint het tikkelen op het dak. Als je het geluk hebt binnen te zijn tenminste. Het tikt misschien 30 seconden nog enigszins gematigd en gezellig maar dan begint de grote hoos. Regendruppels hier zijn zo groot als een kopje water per stuk. Een tel buiten en je bent doorweekt tot aan je onderbroek en staat tot je enkels in het water. Alle stof wast overal vanaf, de open riolen stromen over en alle vuil uit de stad, inclusief plastic zakken en andere troep stroomt naar de zee.

Vrijwel geen enkele auto hier heeft functionerende ruitenwissers, dus auto’s stoppen midden op straat aangezien je niets meer kan zien door de voorruit. Mensen schuilen bij elkaar of lopen met grote stroken plastic boven hun hoofd in een poging hun haren droog te houden. Tevergeefs doorgaans. De regen ruist zo hard dat je geen normaal gesprek meer kan voeren. Met een beetje geluk onweert het ook nog en het leven komt even totaal tot stilstand. ‘Het regende’ is dan ook een vrij gebruikelijk en volstrekt normaal excuus om ergens niet op te komen dagen. De stroom valt ook meestal uit op dit punt.

En dan, even plots al gekomen, stopt het en klaart het op. Binnen een kwartier kan de lucht weer blauw zijn en ruikt de rode aarde nog wat dampig en muf maar al snel droogt alles op en lijkt het of het nooit heeft geregend. Kom daar eens om in ons miezerklimaat. Mensen vervolgen hun weg, springen over de plassen en steken het vuur weer aan om eten te maken. Mijn nieuwste ontdekking is trouwens een opvallende delicatesse. Koeienhuid die wordt gebakken boven een vuurtje. De haren worden eraf geschroeid tot er een taai geroosterd lapje overblijft waar je lekker lang op kan kauwen. Als je geen hout hebt of kolen is het ook heel normaal om oude autobanden in de fik te steken en daar boven de huid te roosteren. Val je daar niet onmiddellijk dood van neer denk je misschien? Dat zou je wel denken ja. Wat mij betreft is leer toch meer voor mooie tassen en schoenen, dus ik denk dat ik het voor vandaag maar bij mijn geïmporteerde ontbijtkoek houd als tussendoortje.

Obama Dress

2012 is going to be great. Never mind that Mayan prophecy. I am pretty sure about it as so far I see nothing but sunshine and good signs. Of course, it’s only been 4 days, but I am convinced my two predictions for 2012 will come true.
Here we go:

1) Obama will win again and therefore I will get to wear my Obama dress every week at least once.

2) There is a football match planned on our wedding day (Netherlands-Denmark) But –oops- there happens to be a bomb alert causing the match to be cancelled. Very lucky, as I will not have to wear an orange wedding dress then and have a tacky football wedding.



So… no orange, but what should it be instead? My friend M, my sister and I went on a mission to buy a wedding dress in one day. To make sure that we would succeed I had done some rigorous research trying on my future mother in law’s dress. And my mom’s wedding dress.

And google helped me to find a shop called Cinderella. Cinderella is my favourite story of all times and I have read it at least 4000 times, so this store had good karma.

I tried on Sissi dresses. And lace dresses, purple and green dresses. Hideous dresses. Gothic black dresses and off-white-I-look-sick-as-my-skin-and-dress-are-the-same-colour dresses. Princess dresses with pearls and dresses worth 6 months of salary. After an hour or so I got a tiny panic attack in the fitting room, and I wished I had inherited more of my mom’s hippy mindset. When I tried her dress on I asked her where she had bought it her response was: ‘Oh you know, it was my favourite dress and your father liked it too, so I decided to wear it for the wedding and your dad wore purple trousers and Spanish boots that were very fashionable those days’. Good Lord, if only it were the late seventies, my problem would have been solved. I could have worn my favourite Obama dress.

But like I said, 2012 is going to be great, the stars are aligning and everything will be fine. I know, because my credit card didn’t fail me when I finally tried on the right dress and paid. It must have been a sign. And I know because I just ate 19 chocotoffs while writing this, but I just checked and it looks like I am still the same size as an hour ago. So I’m guessing the dress will probably still fit me. And I know because friends that live on the other side of the world are booking their tickets to be there. It may be the end of the Mayan calendar, but even if it rains apocalyptically that day, and I end up dancing on rain boots in the mud, 2012 will surely rock.